800.000 mensen in Nederland lijden aan een depressie. Dat is ongeveer het inwonersaantal van de stad Amsterdam. Liefst een miljoen mensen slikt bovendien anti-depressiva. Wat is er toch met ons aan de hand? Zijn we met z’n allen watjes geworden en is depressiviteit modieuze aanstellerij, is de ziekte de rekening die we betalen voor de torenhoge eisen die we vandaag de dag aan onszelf en elkaar stellen of is depressiviteit vooral genetisch bepaald? In deze uitzending zoeken we een antwoord op de vraag hoe het toch mogelijk is dat we ondanks alle rijkdom en welvaart toch zo bedreigd worden door depressiviteit. VPRO Thema over oorzaak en gevolg van de dreigende volksziekte nummer 1.
Achtergrondartikelen bij ‘Iedereen depressief’:
Liefdevol tegengas bij de provocatieve coach
Pim Cuijpers: ‘Depressie is geen welvaartsziekte’
‘Drempel voor nieuwe medicijnen moet hoger’
De pers over Iedereen depressief:
‘Een miljoen mensen slikken pillen tegen somberheid. Er is geen land ter wereld waar zoveel wordt uitgegeven aan geestelijke gezondheidszorg. In 85 minuten probeert de VPRO deze indrukwekkende cijfers te verklaren. Dat blijkt niet eenvoudig. (…) Het aardige is dat de programmamakers een paar maanden later nog eens bij alle geïnterviewden langsgaan. Bij Bart heeft de lethargie echt toegeslagen. In Maaikes hoofd schijnt de zon weer eventjes. Marianne ‘heeft de knop omgezet’ en is vrolijk aan een nieuwe baan begonnen. Renee slikt schildkliermedicijnen en voelt zich opeens kiplekker. Hans is er redelijk bovenop, maar zijn relatie heeft een flinke knauw gekregen. De praktijkvoorbeelden laten mooi zien hoe ongrijpbaar en divers depressie is. Geen wonder dat de deskundigen het niet eens kunnen worden’. (Het Parool, 28 december 2010)
Maarten Slagboom 