Dertiendelige documentaireserie over de negentiende eeuw.

‘De eeuw, waarin wij leven, kan met regt de ijzeren eeuw worden genaamd; heden ten dage is het ijzer even onmisbaar voor onze behoeften als de lucht, het water en het vuur. Het ijzer voert ons over den Oceaan, het ijzer sleept ons over de groote wegen, over ijzeren bruggen trekken wij stroomen en rivieren over.’

(Tijdschrift voor Staathuishoudkunde en Statistiek, 1841)

De negentiende eeuw komt traag op gang maar halverwege gaat Nederland op de schop. Ingrijpende politieke, economische en sociale vernieuwingen legden de basis voor het moderne Nederland zoals dat we nu kennen: van koningshuis tot grondwet, van parlementaire democratie tot verzuiling. In ‘De IJzeren Eeuw’ worden bruggen, sporen, wegen en kanalen aangelegd, ontwikkelen Amsterdam en Rotterdam zich stormachtig en verrijzen overal in het land industrieën met moderne stoommachines. De overzeese handel bloeit op en aan het eind van de eeuw komen Nederlandse wetenschappers met vijf Nobelprijzen thuis. In 13 afleveringen van 45 minuten neemt presentator Hans Goedkoop de kijker mee de negentiende eeuw in.

Research voor uitzendingen over Betsy Perk en de eerste feministische golf (regie Suzanne Raes), Pierre Cuypers en de emancipatie van katholieken (regie Roel van Dalen), Johanna Borski en de geldmuur van Willem I (regie Gerda Jansen Hendriks) en Frederik van Eeden en de keerzijde van de vooruitgang (regie Roel van Dalen).

De pers over De IJzeren Eeuw

‘Publieke omroep waar publieke omroep voor bedoeld is. De juiste toon en formule in het ontsluiten van de 19de eeuw voor de geïnteresseerde leek.’  NRC Handelsblad

‘Een werkelijk voorbeeldig programma over Nederland in de negentiende eeuw, een periode die in de geschiedenisles op school doorgaans enkel dient als aperitief voor de twintigste.’  Het Parool

‘Borski’s testament, haar graf, zelfs haar schilderijen (op één portret na) zijn verdwenen, en dan toch deze boeiende historische reconstructie over de vergeten weduwe. Dat is vooral te danken aan het vermogen van de makers om het verhaal naar het nu te trekken.’  Trouw